vrijdag 4 oktober 2013

vilten uiltjes

Ik had een bijzonder weekend voor de boeg met bijzondere vriendinnen. Zonder dat ze me regelmatig op de koffie verwachten of we perse samen uit gaan, luisteren ze naar alle verhalen en staan ze me bij met raad en daad. We schrijven al 10 jaar samen en zo verschillend als we zijn, zo sterk maakt het ons samen.
Zij verdienden eigenlijk een van de grootste bedankjes van mijn lijstje, maar om ze nou allemaal een kaartje te sturen. En wat moet ik ze dan schrijven.
Ineens zag ik het voor me: deze dames met hun wijze woorden kon ik vangen in een symbool. De Uil.

Van vilt, knoopjes en naald en draad heb ik voor deze dames een uiltje gemaakt. Op de eerste ochtend dat we compleet waren (op het moment dat iedereen er was, die zou komen, een drietal waren er jammer genoeg niet bij door omstandigheden) heb ik hen dit gezegd en ze uitgedeeld.

Een bijzonder moment... net als deze vriendschapsband niet in woorden te vangen.